- baha
- <fars.>1. is. Dəyər, qiymət. Çəkmənin bahası. Bahası on qəpiyə dəyməz. – <Vəli:> A kişi, olar ki, bir at bahası əlimizə düşə. . M. F. A.. Bu sandıqda yüz min dinar bahasında daş-qaş, cavahirat vardır. M. Hüs.. // Əvəz, qarşılıq. <Mirzə:> Məgər mənim imanımın bahası belə rəftardır? Ə. H..2. sif. Yüksək qiymətlə satılan, ya alınan (ucuz ziddi). Baha qiymət. Baha mal. – Bir aydan sonra o, bir gödək berdankanı çox baha qiymətə alıb, samanlıqda gizlətdi. S. R..3. Yönl. halda: bahasına – bir şeyi əldə etmək üçün sərf edərək, qurban verərək. O öz biliyini inadlı əmək bahasına qazanmışdır. – <Azadın> baqi qalan son dəqiqələri, onun hər nəfəsi bir düşmən həyatı bahasına tamam olur. Ə. M.. // Yolunda, uğrunda. Qədəh bahasına can vermək istərəm, amma; Nə çarə kim, iki aləm olur bəhayi-qədəh. S. Ə. Ş..◊ Baha oturmaq – çox bahaya, böyük səy və zəhmətə mal olmaq, yaxud çox pis nəticələnmək, nəticəsi pis olmaq. <Əlyarov:> Yazıqsan, bala, cavanlığını nəzərə alıram, yoxsa bu səhvin sənə baha oturardı. M. Hüs.. Od (qızıl) bahasına – çox baha, həddindən artıq baha qiymətə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.